တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာအဂၤဝိဇၨာေဗဒင္ပညာကိုျပန္လည္ေတြ႕႐ွိျခင္း
အဂၤဝိဇၨာေဗဒင္ပညာျဖင္႔တြက္ခ်က္၍
ေဟာေျပာမည္ဆိုလွ်င္ အဓိကက်ဆံုးမွာ
အခါပိုင္းျခင္းပင္ျဖစ္သည္။အခါမွားလွ်င္
မွန္ကန္ေသာအေျဖကိုမည္သို႔မွ်မရႏုိင္။
ထိုေၾကာင္႔လည္း အခ်ိန္
အခါပိုင္းျခင္းကို အေျခခံမွအစ က်မ္းရင္းလကၤာကို
အာစရိယမူမ်ားႏွင္႔ေပါင္းစပ္၍
တင္ျပေပးၿပီးျဖစ္ပါသည္။
ကၽြႏု္ပ္သည္ အဂၤ၀ိဇၨာက်မ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို
လက္လွမ္းမီသေလာက္ ဖတ္႐ႈ ေလ႔လာ မွတ္သားေတြးဆခဲ႔ရသည္မွာ အခ်ိန္မ်ားစြာေပးဆပ္ခဲ႔ရ၏။
လက္ထပ္သင္ဆရာမ႐ွိေသာေၾကာင္႔ စိတ္ပ်က္ကာ
အဂၤ၀ိဇၨာပညာကိုႏွစ္မ်ားစြာ
ပစ္ထားၿပီးကာမွ၊၁၉၉၉-၁၉၉၀ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သန္း(ရင္ကိုေအးျမရေစသား)၏
အဂၤ၀ိဇၨာအေဟာပညာသင္ခန္းစာ မ်ားကို နကၡတၱေရာင္ျခည္မဂၢဇင္းမွျပန္လည္ေလ႔လာခြင္႔ရ၏။
ထို႔ေနာက္ ဆရာဦးၾကည္၏ အထဗၺဏေဗဒင္(မဟာကာလေဗဒင္)ပညာ ကိုေလ႔လာဆည္းပူးရာမွာ မိနစ္၉၀ အခါတစ္ခုကို ၁၈မိနစ္စီ အခါခြဲ ၅ ခု ထပ္မံပိုင္းစိပ္ သည္ကို ေလ႔လာသင္ယူခဲ႔ပါသည္။
သို႔ေသာ္ အထဗၺဏေဗဒင္(မဟာကာလေဗဒင္)ပညာကိုအသံုးျပဳမည္ဆိုလွ်င္အခါတစ္ခုသည္
ထို႔ေနာက္ ဆရာဦးၾကည္၏ အထဗၺဏေဗဒင္(မဟာကာလေဗဒင္)ပညာ ကိုေလ႔လာဆည္းပူးရာမွာ မိနစ္၉၀ အခါတစ္ခုကို ၁၈မိနစ္စီ အခါခြဲ ၅ ခု ထပ္မံပိုင္းစိပ္ သည္ကို ေလ႔လာသင္ယူခဲ႔ပါသည္။
သို႔ေသာ္ အထဗၺဏေဗဒင္(မဟာကာလေဗဒင္)ပညာကိုအသံုးျပဳမည္ဆိုလွ်င္အခါတစ္ခုသည္
၁၈မိနစ္ထက္ပိုမိုအေသးစိပ္ရန္လိုအပ္မည္ဟု
ကၽြႏ္ုပ္စိတ္ထဲ၌ အလိုလိုသိေနသလိုျဖစ္မိ၏ ။
အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ဤအခ်ိန္ကကၽြႏု္ပ္သည္ဆႏၵဂဏန္း၁မွ၂၄၉အထိတြင္ႏွစ္သက္ရာ
ဂဏန္းတစ္လံုးကို
ေတာင္းဆို၍ နကၡတ္ခြဲေပါင္း၂၄၉ ခုမွ ရာသီခြင္ခ်၍တြက္ရေသာ
ဆရာႀကီးKP၏ဟူးရားနကၡတၱေဗဒကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဆရာေတာ္
ခင္ႀကီးေဖ်ာ္၏ က်မ္းရင္းလကၤာကိုျပန္လည္ဖတ္႐ွဳ၍ နက္႐ွဳိင္းစြာ
ေတြးေခၚၾကည္႕မိသည္။
“သူရဇၹက စ၍စဥ္စီ ႐ွစ္ခါညီ
႐ွစ္လီၿဂိဳဟ္ေပါင္းျပ ရာသီဆယ္႔ႏွစ္၀ သခၤ်ာယူ၍ဆ။”
ေန႔၁၂နာရီကို
အခါတစ္ခုအတြက္ ၁နာရီ၃၀မိနစ္(၉၀မိနစ္) စီ ညီမွ်ပိုင္းလွ်င္ ၈ ခါရ၏ ။
ဤအထိ“သူရဇၹက စ၍စဥ္စီ
႐ွစ္ခါညီ” ဆိုသည္ႏွင္႔ ကိုက္ညီေနေသာ္လည္း ………..
“႐ွစ္လီၿဂိဳဟ္ေပါင္းျပ”
ဟုဆိုရာတြင္မူ အခါခြဲတစ္ခုကို ၁၈မိနစ္ စီျဖင္႔ အခါတစ္ခု(၉၀မိနစ္)ကို
အခါခြဲ ၅
ခုသာပိုင္းႏုိင္သျဖင္႔ ငါးလီသာေပါင္းနုိင္ေသး၏ ။႐ွစ္လီျပည္႕ရန္ သံုးလီ
လိုေန၏။
လိုေနသည္ဟုသိပင္သိညား
နည္းလမ္းကို႐ွာမရႏုိင္ခဲ႔ ။ထို႔ေၾကာင္႔ ထြက္သမွ်လက္လွမ္းမီသမွ် အဂၤဝိဇၨာက်မ္းမ်ား
ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္႐ွာေဖြၾကည္႕၏ ။မရခဲ႔ပါ။ဤသို႔လမ္းစေပ်ာက္ေနခ်ိန္…….
တစ္ခ်ိန္က
အမွတ္မထားေက်ာ္၍ဖတ္သြားေသာ“ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သန္း(ရင္ကိုေအးျမရေစသား)”
၏
အဂၤဝိဇၨာအေဟာပညာသင္ခန္းစာေဆာင္းပါးတစ္ခုမွ “တိုင္ေျပးကေလးမ်ား”ကို စိတ္ဝင္တစား
အာ႐ုံစူးစိုက္ေလ႔လာရင္းမွတ္သားေနရင္းမွ…အိပ္ေပ်ာ္သလိုျဖစ္သြား၏။သို႕ေသာ္နားထဲတြင္မူ
ကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔ရင္းႏွီးေသာအသံတစ္သံကိုၾကားေနရသည္
။အသံ႐ွင္ကိုေတာ႔မျမင္ရ ။ ဆရာအ႐ွင္၏အသံမွန္းသိ၏။ အိမ္မက္ မက္သလိုခံစားေနရသည္
။ဆရာအ႐ွင္ေျပာခဲ႔သည္က
“သံုးလီမ်ား အဆန္းလုပ္ လုပ္
၆မိနစ္ စီေပါ႔ ။ ဆပြတ္နဲ႔ဘဲ႔ယူ” တဲ႔ ။ေနာက္ေျပာသြားေသးသည္
“ငါတို႔မသိတာ
ဘာမွမ႐ွိဘူးကြ ” တဲ႔ ။ ပညာတစ္ခုေပးတိုင္း ဤသို႔ေျပာေနက် ။
ခဏေလးသာၾကာလိုက္တဲ႔
အခ်ိန္ပါ ။ ကၽြႏု္ပ္ ျပန္ႏုိးလာ၏။ “တစ္ေရးႏုိးေသာ္အႀကံေပၚ”
ဆိုသည္႕အတိုင္း
တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ တန္ဘိုးႀကီးလွသည္႔ျမန္မာတို႔၏ အဂၤဝိဇၨာ ပညာရပ္၏
၆မိနစ္ကို
အခါတစ္ခုပိုင္းေသာပညာခန္းကို ကၽြႏု္ပ္သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ႔၏ ။
ခ်က္ခ်င္းပင္
ပၪၥဂုဏံ အဟံဝႏၵာမိ ။ အာစရိယဂုဏံ အဟံဝႏၵာမိ။ ဟုအသံထြက္ေအာင္႐ြတ္၍
လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုးလွ်က္
အနႏၱငါးပါးကို႐ွစ္ခိုးျဖစ္လိုက္ပါသည္။
=========================================================
ဗုဒံၶသရဏံ
ဂစာၦမိ
ဓမၼံသရဏံ
ဂစာၦမိ
သံဃံသရဏံ ဂစာၦမိ
အရဟံ သိဒၶိ
“ ပၪၥဂုဏံ အဟံဝႏၵာမိ ။ အာစရိယဂုဏံ အဟံဝႏၵာမိ”
ေဝါဟာရ အသံုးအႏႈန္းမ်ား
(၉၀)မိနစ္ အခါ တစ္ခုကို
…………….မူလအခါ
(၁၈)မိနစ္ အခါတစ္ခုကို ………………အခါခြဲ
(၆)မိနစ္ အခါတစ္ခုကို ………………..ဘုတၱိအခါခြဲ ဟူ၍ေခၚေဝၚအသံုးျပဳမည္။
“သံုးလီမ်ား
အဆန္းလုပ္ လို႔ ၆မိနစ္ စီေပါ႔ ။ ဆပြတ္နဲ႔ဘဲ႔ယူ” ဟုဆိုသျဖင္႔
ကၽြႏု္ပ္သည္ဤသို႔
အခါခြဲ(၁၈မိနစ္)
|
ဘုတၱိအခါခြဲမ်ား(၆မိနစ္ စီ)
|
|||
အခါခြဲ ဆပြတ္
|
(ပ)၆မိနစ္
|
(ဒု)၆မိနစ္
|
(တ)၆မိနစ္
|
|
၁ (ေႏြ) အံ
|
၁ (ေႏြ)
|
၆ (ၾကာ)
|
၄ (ဟူး)
|
|
၆(ၾကာ) သီ
|
၆ (ၾကာ)
|
၄ (ဟူး)
|
၂ (လာ)
|
|
၄(ဟူး) လ
|
၄ (ဟူး)
|
၂ (လာ)
|
၀ (ေန)
|
|
၂(လာ) ခံ
|
၂ (လာ)
|
၀ (ေန)
|
၅ (ေတး)
|
|
၀(ေန) တ
|
၀ (ေန)
|
၅(ေတး)
|
၃ (ဂါ)
|
|
၅(ေတး) ျပည္႕
|
၅(ေတး)
|
၃ (ဂါ)
|
၁ (ေႏြ)
|
|
၃(ဂါ) စာ
|
၃ (ဂါ)
|
၁ (ေႏြ)
|
၆ (ၾကာ)
|
|
ဤသို႔ ကၽြႏု္ပ္၏ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္တြင္ေရး ခ်လိုက္သည္။
ဤမွ်ေလာက္ဆိုလွ်င္ အေျခခံ႐ွိသူတို႔
သေဘာေပါက္ေပေရာ႔မည္။အေျခခံမ႐ွိသူမ်ားအတြက္မူဘာမွ်
မသိျဖစ္ေနေပလိမ္႔မည္။
က်မ္းရင္းလကၤာႏွင္႔ျပန္လည္ၫွိျခင္း
၉၀မိနစ္ မူလအခါတစ္ခုကို
၆မိနစ္ဘုတၱိအခါခြဲမ်ား ပိုင္းျခားလွ်င္ ဘုတၱိအခါခြဲေပါင္း(၁၅) ခါရ၏။
မူလအခါေပါင္း(၈)ခါအတြက္
ဘုတၱိအခါခြဲေပါင္း(၁၂၀) ရပါသည္။
ဤတြင္
ဆရာေတာ္ခင္ႀကီးေဖ်ာ္၏ မူလက်မ္းရင္းလကၤာႏွင္႔ ကိုက္ညီေပေတာ႔သည္ ။
ကိုက္ညီပံု
“သူရဇၨကစ၍စဥ္စီ ႐ွစ္ခါညီ”
ဟုဆိုသျဖင္႔ (၉၀)မိနစ္စီအညီအမွ် ႐ွစ္ခါ ပိုင္းၿပီးျဖစ္သည္။
“႐ွစ္လီၿဂိဳလ္ေပါင္းျပ” ဟုဆိုရာတြင္လည္း
မူလအခါတစ္ခုကို အခါခြဲ(၅)ခုႏွင္႔ ဘုတၱိအခါခြဲ(၃)ခု
စုစုေပါင္း ၿဂိဳလ္အခါ(၈)ခု
ေပါင္းထည္႕ၿပီးျဖစ္သည္။
“႐ွစ္လီ” ဆိုသည္႔သေဘာတရားအတိုင္း မူလအခါ(၈)ခုစလံုးသို႔
ေပါင္းထည္႔ရမည္ဟုအဓိပၸာယ္
ရသျဖင္႔ မူလအခါ
႐ွစ္ခု အတြက္ ဘုတၱိအခါခြဲေပါင္း(၁၂၀) ရေလသည္။
ထိုအခါမွ “ရာသီဆယ္႔ႏွစ္ဝ သခၤ်ာယူ၍ဆ”
ဆိုသည္မွာလည္းဤသို႔ကိုက္ညီေနျပန္ပါေတာ႔သည္။
အထဗၺဏေဗဒင္(မဟာကာလေဗဒင္)
တြက္ရာတြင္ မိႆ ၿပိႆ စေသာ ရာသီ၁၂ခြင္ ခ်၍ တြက္
ခ်က္ရမည္ဟူလို ။
ထို႔အျပင္ “ဆယ္႔ႏွစ္ ဝ” ကို သခၤ်ာဂဏန္းခ်ေရးလိုက္လွ်င္ “၁၂
ဝ” ဟုရ၏ ။
ကဲ ..ၾကည္႕
။နားလည္ရန္ခက္ခဲေသာ ပေဟဠိစာသားမ်ားကိုလည္းအေျဖထုတ္ၿပီးျဖစ္၍
ကိုက္ညီမႈ႐ွိသည္ကို
အ႔ံၾသစြာျမင္ေတြ႔ရေလသည္။
ထိုထက္အံ႔ၾသဘြယ္ေကာင္းသည္မွာ
အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္မွတစ္ခ်ိန္ကူးေျပာင္းေသာအခါ
ေျပာင္းလဲေသာ အခါ မ်ားမွာ
ဆပြတ္ၿဂိဳလ္အစီအစဥ္အတိုင္း ကြက္တိျဖစ္ေနသည္ကို
ေတြ႔႐ွိရေပသည္။
သီအိုရီမ႐ွိေသာလက္ေတြ႔သည္“အကန္း”ႏွင္႔တူ၍
လက္ေတြ႔မ႐ွိေသာ သီအိုရီ သည္လည္း“အက်ိဳး”ႏွင္႔တူေပ၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤပညာခန္းကိုရ႐ွိသည္႔ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွ၂၀၀၀ခုႏွစ္အထိ လက္ေတြ႕သုေတသနအႀကိမ္ႀကိမ္(အႀကိမ္တစ္ရာထက္မနည္း) ျပဳလုပ္ခဲ႔ပါသည္။ အခ်ိန္မ်ားစြာေပးဆပ္ခဲ႔ရ၏ ။အလြန္မွန္ကန္တိက်ေသာအေျဖမ်ားရ႐ွိသျဖင္႔ပညာအစစ္အမွန္ကိုရ႐ွိေလျခင္းဟု မ်ားစြာဝမ္းေျမာက္ပီတိျဖစ္ရပါေတာ႔သည္ ။
ထို႔ေနာက္လုပ္ငန္းေဆာင္တာမွန္သမ်ွ ဆရာအရွင္ေပးခဲ႔ေသာ ပညာကိုအသံုး
ျပဳလ်က္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ေပသည္။( ေဗဒင္ေဟာ၍ အသက္ေမြးသည္မဟုတ္)
(၂၀၀၂ခုၾသဂုတ္လ)မွစ၍ ကၽြႏု္ပ္၏ စီးပြားေရး လူမႈေရး ႏွင္႔
ဘာသာေရးဆိုင္ရာက်င္႔ႀကံ
အားထုတ္မႈမ်ား စသည္တို႔သည္
အဘက္ဘက္မွျပည္႕စံုကာ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ခဲ႔ပါသည္။
မေတာ္ေလာဘမပါေသာ
အရာခပ္သိမ္း လိုတရ ျပည္႕စံုခဲ႔ပါသည္။
ဆရာအ႐ွင္၏ေက်းဇူးအလြန္ႀကီးမားေပစြ
ေ႐ွးပညာ႐ွိတို႔သည္
“ဉာဏ္တူလွ်င္ယူစတမ္း” “သိသူေဖာ္စား မသိသူေက်ာ္သြား”
နည္းမ်ား
ျဖင္႔သာပညာရပ္မ်ားကိုမွတ္တမ္းတင္ထားခဲ႔ၾကသည္။(မသူေတာ္မ်ားထံသို႔
ပညာမ်ားေရာက္႐ွိ
သြားမည္ကို
စိုးရိမ္ခဲ႔ၾကဟန္႐ွိသည္။)
၆မိနစ္လွ်င္ အခါတစ္ခုခြဲေသာနည္းသည္လည္း ကၽြႏ္ုပ္ထက္အလ်င္ သို႔မဟုတ္ ေနာက္က်
မွရ႐ွိသူမ်ား
႐ွိကို႐ွိမည္ျဖစ္သည္ ။သို႔ေသာ္ ဤပညာခန္းကို ယေန႔အထိ ေဖာ္ျပသူ တစ္ေယာက္
မွ်မ႐ွိေသးပါ။
ကၽြႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္သည္ပင္လွ်င္ ႏွစ္အတန္ၾကာ သိုဝွက္ထားခဲ႔၏ ။
သို႔ေသာ္ အင္တာနက္႐ြာအတြင္း ျမန္မာ မာတီပလိုင္းမိသားစုအိမ္ထဲသို႔ ကၽြႏ္ုပ္ေရာက္႐ွိ
လာေသာအခါ
ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈမ်ားစြာျဖင္႔ ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုၾကေသာအခါ ကၽြႏ္ုပ္မွာမ်ားစြာဝမ္း
ေျမာက္ပီတိျဖစ္ရပါသည္။ၿပီးလွ်င္
တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး နည္းပညာမ်ားအျပန္အလွန္မွ်ေဝေပးေနသည္
ကိုေတြ႔ႀကံဳရေသာအခါ
ကၽြႏ္ုပ္မွာၾကီးမားစြာေသာအ႐ွက္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚခဲ႔ ၏။
ကြန္ျပဴတာ၊အင္တာနက္ စသည္႔နည္းပညာမ်ားကို လံုးဝနားမလည္ေသာ ကၽြႏ္ုပ္မွာ
မိသားစုအတြင္း
ယူသူသက္သက္သာျဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
သို႔အတြက္
ပညာရပ္တစ္ခုခုျပန္လည္ေပးေဝလိုေသာ ဆႏၵသည္ ျပင္းျပစြာျဖစ္ေပၚခဲ႔ပါသည္။
ဤအခ်ိန္တြင္
စကားဝါ (မင္းေနာင္႐ုိး) မွ ဦးရဲ႕ဘဝအေတြ႕အႀကံဳမ်ားေရးပါလား ဖတ္ခ်င္လို႔
ဟု ဆႏၵျပဳလာေသာအခါ
ကၽြႏု္ပ္မေနႏိုင္ၿပီ ။ တစ္ခုခုေတာ႔ေပးမွကိုျဖစ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်
လိုက္သည္။
လူတစ္ေယာက္၏ ဘဝအေတြ႕အႀကံဳထက္ ၊ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရေသာ၊ဘဝအေတြ႕အႀကံဳမွ
ရ႐ွိေသာအသိအျမင္မ်ားကို
ေပးမွပိုမိုသင္႔ျမတ္ ေကာင္းမြန္မည္ဟု စဥ္းစားဆံုးျဖတ္လိုက္၏။
သို႔အတြက္ …… ပညာလိုလားသူမ်ားအားလံုးရၾကေစရန္၊ ႏွင္႔
ျမန္မာ႔အဂၤဝိဇၨာပညာရပ္သည္ အလြန္တိက် မွန္ကန္ ထယ္ဝါေသာ
ပညာရပ္တစ္ခုအျဖစ္
အခိုင္အမာ႐ွိေၾကာင္းသက္ေသတစ္ခုအျဖစ္အတည္ျပဳႏိုင္ၾကရန္ ရည္သန္
၍
ဟင္းစားသာမကကြန္ခ်က္မ်ားကိုပါ ေပးေဝလိုက္ရပါေတာ႔သည္။
ဤပညာေပးေဆာင္းပါးႏွင္႔ပတ္သက္၍ ေနာက္အေရးႀကီးသည္႕တစ္ခ်က္႐ွိေသးသည္။
အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို
ယုတၱိတန္သည္ မတန္သည္ကို သိပၸံနည္းက် ေဝဖန္ၫွိႏိႈင္း၍ ဆံုးျဖတ္
ျပဳၾကေသာ ယေန႔ေခတ္ လူႀကီး
လူငယ္အားလံုးသို႔ ကၽြႏု္ပ္ေပးခ်င္ေသာ Message က
သိပၸံပညာကမေျဖ႐ွင္းႏုိင္ေသာ
လိုက္မမီေသးေသာအခ်က္မ်ားစြာအနက္
“ကၽြႏု္ပ္၏ဆရာအ႐ွင္က ကၽြႏု္ပ္အားအသံျဖင္႔
ပညာရပ္တစ္ခုကိုသင္ၾကားေပးခဲ႔သည္ ”ဆိုေသာ
အခ်က္ကေလးတစ္ခ်က္ျဖစ္ပါေၾကာင္း…..။
ဤတြင္ အဂၤဝိဇၨာပညာ၏ အခ်ိန္ ၊အခါ ပိုင္းျခင္း သင္ခန္းစာ ၿပီးဆံုးပါၿပီ
။
ဘုတၱိ အခါခဲြ(၁၂၀) အတြက္အသင္႔အသံုးျပဳ ႏိုင္ရန္ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်နေသောအင်္ဂဝိဇ္ဇာဗေဒင်ပညာကိုပြန်လည်တွေ့ရှိခြင်း
သို့သော် အထဗ္ဗဏဗေဒင်(မဟာကာလဗေဒင်)ပညာကိုအသုံးပြုမည်ဆိုလျှင်အခါတစ်ခုသည်
မတော်လောဘမပါသော အရာခပ်သိမ်း လိုတရ ပြည့်စုံခဲ့ပါသည်။
Unicode Version
တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်နေသောအင်္ဂဝိဇ္ဇာဗေဒင်ပညာကိုပြန်လည်တွေ့ရှိခြင်း
[အင်္ဂဝိဇ္ဇာဗေဒင်ပညာ မှတ်စု ၂ ]
အင်္ဂဝိဇ္ဇာဗေဒင်ပညာဖြင့်တွက်ချက်၍ ဟောပြောမည်ဆိုလျှင် အဓိကကျဆုံးမှာ
အခါပိုင်းခြင်းပင်ဖြစ်သည်။အခါမှားလျှင် မှန်ကန်သောအဖြေကိုမည်သို့မျှမရနိုင်။
ထိုကြောင့်လည်း အချိန် အခါပိုင်းခြင်းကို အခြေခံမှအစ ကျမ်းရင်းလင်္ကာကို
အာစရိယမူများနှင့်ပေါင်းစပ်၍ တင်ပြပေးပြီးဖြစ်ပါသည်။
ကျွနု်ပ်သည် အင်္ဂဝိဇ္ဇာကျမ်းအမျိုးမျိုးကို လက်လှမ်းမီသလောက် ဖတ်ရှု လေ့လာ မှတ်သားတွေးဆခဲ့ရသည်မှာ အချိန်များစွာပေးဆပ်ခဲ့ရ၏။
လက်ထပ်သင်ဆရာမရှိသောကြောင့် စိတ်ပျက်ကာ အင်္ဂဝိဇ္ဇာပညာကိုနှစ်များစွာ
ပစ်ထားပြီးကာမှ၊၁၉၉၉-၁၉၉၀ ခုနှစ်တွင် ဆရာဦးမောင်မောင်သန်း(ရင်ကိုအေးမြရစေသား)၏ အင်္ဂဝိဇ္ဇာအဟောပညာသင်ခန်းစာ များကို နက္ခတ္တရောင်ခြည်မဂ္ဂဇင်းမှပြန်လည်လေ့လာခွင့်ရ၏။
ထို့နောက် ဆရာဦးကြည်၏ အထဗ္ဗဏဗေဒင်(မဟာကာလဗေဒင်)ပညာ ကိုလေ့လာဆည်းပူးရာမှာ မိနစ်၉၀ အခါတစ်ခုကို ၁၈မိနစ်စီ အခါခွဲ ၅ ခု ထပ်မံပိုင်းစိပ် သည်ကို လေ့လာသင်ယူခဲ့ပါသည်။
သို့သော် အထဗ္ဗဏဗေဒင်(မဟာကာလဗေဒင်)ပညာကိုအသုံးပြုမည်ဆိုလျှင်အခါတစ်ခုသည်
၁၈မိနစ်ထက်ပိုမိုအသေးစိပ်ရန်လိုအပ်မည်ဟု ကျွန်ုပ်စိတ်ထဲ၌ အလိုလိုသိနေသလိုဖြစ်မိ၏ ။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်ဤအချိန်ကကျွနု်ပ်သည်ဆန္ဒဂဏန်း၁မှ၂၄၉အထိတွင်နှစ်သက်ရာ
ဂဏန်းတစ်လုံးကို တောင်းဆို၍ နက္ခတ်ခွဲပေါင်း၂၄၉ ခုမှ ရာသီခွင်ချ၍တွက်ရသော ဆရာကြီးKP၏ဟူးရားနက္ခတ္တဗေဒကို သင်ကြားတတ်မြောက်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ဆရာတော် ခင်ကြီးဖျော်၏ ကျမ်းရင်းလင်္ကာကိုပြန်လည်ဖတ်ရှု၍ နက်ရှိုင်းစွာ
တွေးခေါ်ကြည့်မိသည်။
“သူရဇ္ဖက စ၍စဉ်စီ ရှစ်ခါညီ ရှစ်လီဂြိုဟ်ပေါင်းပြ ရာသီဆယ့်နှစ်၀ သင်္ချာယူ၍ဆ။”
နေ့၁၂နာရီကို အခါတစ်ခုအတွက် ၁နာရီ၃၀မိနစ်(၉၀မိနစ်) စီ ညီမျှပိုင်းလျှင် ၈ ခါရ၏ ။
ဤအထိ“သူရဇ္ဖက စ၍စဉ်စီ ရှစ်ခါညီ” ဆိုသည်နှင့် ကိုက်ညီနေသော်လည်း ………..
“ရှစ်လီဂြိုဟ်ပေါင်းပြ” ဟုဆိုရာတွင်မူ အခါခွဲတစ်ခုကို ၁၈မိနစ် စီဖြင့် အခါတစ်ခု(၉၀မိနစ်)ကို
အခါခွဲ ၅ ခုသာပိုင်းနိုင်သဖြင့် ငါးလီသာပေါင်းနိုင်သေး၏ ။ရှစ်လီပြည့်ရန် သုံးလီ လိုနေ၏။
လိုနေသည်ဟုသိပင်သိညား နည်းလမ်းကိုရှာမရနိုင်ခဲ့ ။ထို့ကြောင့် ထွက်သမျှလက်လှမ်းမီသမျှ အင်္ဂဝိဇ္ဇာကျမ်းများ ဆောင်းပါးများတွင်ရှာဖွေကြည့်၏ ။မရခဲ့ပါ။ဤသို့လမ်းစပျောက်နေချိန်…….
တစ်ချိန်က အမှတ်မထားကျော်၍ဖတ်သွားသော“ဆရာဦးမောင်မောင်သန်း(ရင်ကိုအေးမြရစေသား)”
၏ အင်္ဂဝိဇ္ဇာအဟောပညာသင်ခန်းစာဆောင်းပါးတစ်ခုမှ “တိုင်ပြေးကလေးများ”ကို စိတ်ဝင်တစား
အာရုံစူးစိုက်လေ့လာရင်းမှတ်သားနေရင်းမှ…အိပ်ပျော်သလိုဖြစ်သွား၏။သို့သော်နားထဲတွင်မူ
ကျွနု်ပ်နှင့်ရင်းနှီးသောအသံတစ်သံကိုကြားနေရသည် ။အသံရှင်ကိုတော့မမြင်ရ ။ ဆရာအရှင်၏အသံမှန်းသိ၏။ အိမ်မက် မက်သလိုခံစားနေရသည် ။ဆရာအရှင်ပြောခဲ့သည်က
“သုံးလီများ အဆန်းလုပ် လုပ် ၆မိနစ် စီပေါ့ ။ ဆပွတ်နဲ့ဘဲ့ယူ” တဲ့ ။နောက်ပြောသွားသေးသည်
“ငါတို့မသိတာ ဘာမှမရှိဘူးကွ ” တဲ့ ။ ပညာတစ်ခုပေးတိုင်း ဤသို့ပြောနေကျ ။
ခဏလေးသာကြာလိုက်တဲ့ အချိန်ပါ ။ ကျွနု်ပ် ပြန်နိုးလာ၏။ “တစ်ရေးနိုးသော်အကြံပေါ်”
ဆိုသည့်အတိုင်း တိမ်မြုပ်နေသော တန်ဘိုးကြီးလှသည့်မြန်မာတို့၏ အင်္ဂဝိဇ္ဇာ ပညာရပ်၏
၆မိနစ်ကို အခါတစ်ခုပိုင်းသောပညာခန်းကို ကျွနု်ပ်သင်ယူတတ်မြောက်ခဲ့၏ ။
ချက်ချင်းပင် ပဉ္စဂုဏံ အဟံဝန္ဒာမိ ။ အာစရိယဂုဏံ အဟံဝန္ဒာမိ။ ဟုအသံထွက်အောင်ရွတ်၍လက်ဆယ်ဖြာထိပ်မှာမိုးလျှက် အနန္တငါးပါးကိုရှစ်ခိုးဖြစ်လိုက်ပါသည်။
=========================================================
ဗုဒ္ဓံသရဏံ ဂစ္ဆာမိ ဓမ္မံသရဏံ ဂစ္ဆာမိ သံဃံသရဏံ ဂစ္ဆာမိ
အရဟံ သိဒ္ဓိ
“ ပဉ္စဂုဏံ အဟံဝန္ဒာမိ ။ အာစရိယဂုဏံ အဟံဝန္ဒာမိ”
ဝေါဟာရ အသုံးအနှုန်းများ
(၉၀)မိနစ် အခါ တစ်ခုကို …………….မူလအခါ
(၁၈)မိနစ် အခါတစ်ခုကို ………………အခါခွဲ
(၆)မိနစ် အခါတစ်ခုကို ………………..ဘုတ္တိအခါခွဲ ဟူ၍ခေါ်ဝေါ်အသုံးပြုမည်။
“သုံးလီများ အဆန်းလုပ် လုပ် ၆မိနစ် စီပေါ့ ။ ဆပွတ်နဲ့ဘဲ့ယူ” ဟုဆိုသဖြင့် ကျွနု်ပ်သည်ဤသို့ အဓိပ္ပာယ်ဖော်ကြည့်လိုက်သည်။
ဤသို့ ကျွနု်ပ်၏ ဒိုင်ယာရီ စာအုပ်တွင်ရေး ချလိုက်သည်။
ဤမျှလောက်ဆိုလျှင် အခြေခံရှိသူတို့ သဘောပေါက်ပေရော့မည်။အခြေခံမရှိသူများအတွက်မူဘာမျှမသိဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။
ကျမ်းရင်းလင်္ကာနှင့်ပြန်လည်ညှိခြင်း
၉၀မိနစ် မူလအခါတစ်ခုကို ၆မိနစ်ဘုတ္တိအခါခွဲများ ပိုင်းခြားလျှင် ဘုတ္တိအခါခွဲပေါင်း(၁၅) ခါရ၏။
မူလအခါပေါင်း(၈)ခါအတွက် ဘုတ္တိအခါခွဲပေါင်း(၁၂၀) ရပါသည်။
ဤတွင် ဆရာတော်ခင်ကြီးဖျော်၏ မူလကျမ်းရင်းလင်္ကာနှင့် ကိုက်ညီပေတော့သည် ။
ကိုက်ညီပုံ
“သူရဇ္ဇကစ၍စဉ်စီ ရှစ်ခါညီ” ဟုဆိုသဖြင့် (၉၀)မိနစ်စီအညီအမျှ ရှစ်ခါ ပိုင်းပြီးဖြစ်သည်။
“ရှစ်လီဂြိုလ်ပေါင်းပြ” ဟုဆိုရာတွင်လည်း မူလအခါတစ်ခုကို အခါခွဲ(၅)ခုနှင့် ဘုတ္တိအခါခွဲ(၃)ခု စုစုပေါင်း ဂြိုလ်အခါ(၈)ခု ပေါင်းထည့်ပြီးဖြစ်သည်။
“ရှစ်လီ” ဆိုသည့်သဘောတရားအတိုင်း မူလအခါ(၈)ခုစလုံးသို့ ပေါင်းထည့်ရမည်ဟုအဓိပ္ပာယ် ရသဖြင့် မူလအခါ ရှစ်ခု အတွက် ဘုတ္တိအခါခွဲပေါင်း(၁၂၀) ရလေသည်။
ထိုအခါမှ “ရာသီဆယ့်နှစ်ဝ သင်္ချာယူ၍ဆ” ဆိုသည်မှာလည်းဤသို့ကိုက်ညီနေပြန်ပါတော့သည်။
အထဗ္ဗဏဗေဒင်(မဟာကာလဗေဒင်) တွက်ရာတွင် မိဿ ပြိဿ စသော ရာသီ၁၂ခွင် ချ၍ တွက် ချက်ရမည်ဟူလို ။
ထို့အပြင် “ ဆယ့်နှစ် ဝ ” ကို သင်္ချာဂဏန်းချရေးလိုက်လျှင် “ ၁၂ ဝ ” ဟုရ၏ ။
ကဲ ..ကြည့် ။နားလည်ရန်ခက်ခဲသော ပဟေဠိစာသားများကိုလည်းအဖြေထုတ်ပြီးဖြစ်၍
ကိုက်ညီမှုရှိသည်ကို အံ့သြစွာမြင်တွေ့ရလေသည်။
ထိုထက်အံ့သြဘွယ်ကောင်းသည်မှာ အချိန်တစ်ချိန်မှတစ်ချိန်ကူးပြောင်းသောအခါ
ပြောင်းလဲသော အခါ များမှာ ဆပွတ်ဂြိုလ်အစီအစဉ်အတိုင်း ကွက်တိဖြစ်နေသည်ကို
တွေ့ရှိရပေသည်။
သီအိုရီမရှိသောလက်တွေ့သည်“အကန်း”နှင့်တူ၍ လက်တွေ့မရှိသော သီအိုရီ သည်လည်း“အကျိုး”နှင့်တူပေ၏။ ထို့ကြောင့် ဤပညာခန်းကိုရရှိသည့် ၁၉၉၇ ခုနှစ်မှ၂၀၀၀ခုနှစ်အထိ လက်တွေ့သုတေသနအကြိမ်ကြိမ်(အကြိမ်တစ်ရာထက်မနည်း) ပြုလုပ်ခဲ့ပါသည်။ အချိန်များစွာပေးဆပ်ခဲ့ရ၏ ။အလွန်မှန်ကန်တိကျသောအဖြေများရရှိသဖြင့်ပညာအစစ်အမှန်ကိုရရှိလေခြင်းဟု များစွာဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်ရပါတော့သည် ။ထို့နောက်လုပ်ငန်းဆောင်တာမှန်သမျှ ဆရာအရှင်ပေးခဲ့သော ပညာကိုအသုံးပြုလျက် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပေသည်။( ဗေဒင်ဟော၍ အသက်မွေးသည်မဟုတ်)
(၂၀၀၂ခုသြဂုတ်လ)မှစ၍ ကျွနု်ပ်၏ စီးပွားရေး လူမှုရေး နှင့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာကျင့်ကြံ အားထုတ်မှုများ စသည်တို့သည် အဘက်ဘက်မှပြည့်စုံကာ တိုးတက်ကောင်းမွန်ခဲ့ပါသည်။
Comments
Post a Comment